Candida te meten of niet?

Afgelopen week stond de afspraak met de huisarts gepland. Ik kwam daar met een verzoek om me te laten testen op candida. Volgens deze arts is candida niet te meten. Gek, de natuurarts bij wie ik vorig jaar onder behandeling was, liet dat zonder een spoortje twijfel direct meten. En wel bij het Europees Laboratorium voor Nutrienten in Bunnik. Daar kwam uit dat ik geen candida had (wat op dat moment logisch was na een spartaans dieet van een paar maanden). Wel was de laborant zo vrij geweest om het A4’tje met uitslagen te voorzien van commentaar: uitgeput, stress? Met andere woorden, mijn uitslagen waren zodanig dat de laborant zich afvroeg of er niet iets heel anders aan de hand was. En dus liet de arts er geen gras over groeien en hebben we mijn lijf laten testen op bijnieruitputting. Ik besef me dat ik nu afwijk van mijn ervaringen bij de huisarts, dus de uitslag van de test op bijnieruitputting houden jullie nog van mijn tegoed.

Terug naar de reguliere geneeskunde, mijn huisarts. Candida is dus volgens haar niet te meten. De alternatieve geneeskunde denkt daar heel anders over gelukkig. Maar ja, ik zat er wel mee, ik voelde wel aan allerlei klachten dat ik mogelijk weer candida had, alleen wilde ik zeker weten dat het dat was. Meten is weten en deze klachten kunnen ook voortkomen vanuit een heel andere aandoening. Maar ik weet nu nog niks. Volgens de huisarts is het niet bewezen dat een verslechterde weerstand en de daarbij ontstane kapotte slijmvliezen de oorzaak zijn van candida. Ga daar als gewone burger dan maar tegenin. Ook mijn verhaal over het volgen van een streng dieet was niet aan haar besteed. Ik weet uit ervaring dat ik deze strijd niet moet aangaan, want voor mij zijn de bewijzen om mij heen talloos, maar voor haar niet genoeg om daar als reguliere arts een conclusie uit te trekken. Dat is haar goed recht.

Na tien minuten stond ik weer buiten met een recept voor vaginale klachten door candida. Daarbij kreeg ik nog de mondelinge aanvulling mee dat het medicijn Fluconazol een schimmeldoder is en geen goeie bacteriën uit de weg ruimt. ‘En wie weet doodt het onderweg naar beneden ook schimmels in je darmen.’Uiteraard is ook dat nooit bewezen. Mocht ik nog steeds last hebben, dan moest ik maar weer terug komen. Nou terug komen doe ik, maar dan van een koude kermis. Al verbaast mij dat natuurlijk helemaal niets.

Nu ligt er op mijn bureau al vier dagen een blauwe capsule verleidelijk te glimmen. De oplossing voor vaginale klachten door candida. De schimmel in de rest van mijn lijf mag hopen dat dit pilletje stilletjes aan de bloedbaan voorbij gaat. En ik? Ik hou me trouw aan het dieet, geen reguliere huisarts die mij daar vanaf weet te houden. En ook al weet ik nu nog niet wat het precies is, de klachten verdwijnen als sneeuw voor de zon als ik me aan dit suikervrije dieet hou. Als het hardnekkig is, overweeg ik weer een natuurdiëtist in de arm te nemen. Tot die tijd ga ik de strijd aan met helende hapjes.

Volg Grapefoodie via deze blog, twitter, facebook en periscope, daar komen regelmatig lekkere recepten voorbij waarbij de tafelgenoten ook hun vingers aflikken.

Heb je vragen over candida, stel ze!