Feest!

Mijn oma heeft de respectabele leeftijd van 93 gehaald! En dat vieren we traditiegetrouw met een lunch in haar hometown Scheveningen. Voor mij altijd weer afwachten of er iets op de kaart staat dat candidaproof is. Oma houdt van vis, dus we gaan naar ons vaste stekkie, een visrestaurant met uitzicht op de haven. En met vis kun je heel veel kanten op.

Dat weten ze bij dit restaurant ook, de menukaart heeft het formaat van een Telegraaf-oude-stijl. En iedere bladzijde is gevuld met visgerechten: gebakken, rauw, gepocheerd, gefileerd, Hollands, Aziatisch, warm en koud. Keus genoeg dus. Over het eten van vis bij candida zijn de meningen behoorlijk verdeeld. Ik heb er nog nooit een vastomlijnd advies over gelezen. Mijn natuurarts raadt het af om witvis te eten, want die zit snel vol met toxines. Hetzelfde geldt voor makreel, haring en zalm. Schaal –en schelpdieren zijn niet verboden, maar worden ook niet aangeraden. Anjovis en sardientjes zijn redelijk safe.

Ondanks de adviezen van de natuurarts heb ik juist wel haring, zalm en makreel gegeten. In het begin omdat ik niet beter wist, later omdat ik het gevoel had dat de candida er niet erger van werd. Dus dat is wat ik afgelopen weekend ook heb gedaan. We hebben drie grote schalen met schaal –en schelpdieren aan laten rukken als voorgerecht. Het was dringen geblazen want ik was aan tafel niet de enige die loerde op de oesters, vongoles en mosselen. Heerlijk! Even kon ik de stem van het anti-candida-monster loslaten en me laven aan al het lekkers op tafel. En ook het feit dat het restaurant alleen maar zwarte thee serveerde heb ik maar even los gelaten. (dat ging niet makkelijk want zwarte thee is echt een verboden product).

De volgende dag is het altijd weer spannend wat het eten van (bijna)-verboden-producten met mijn lichaam doet. So far so good. Ik heb trouw de supplementen ingenomen en zelfs nog wat nootjes gesnaaid (de netto hoeveelheid van een schaal schelpdieren is natuurlijk te verwaarlozen, dus mijn maag knorde binnen de kortste keren weer). ‘s Nachts heerlijk geslapen en niet gezweet. Hmmm nu niet te enthousiast worden. Morgen weer even gewoon eten, voordat het uit de hand loopt.

Zo probeer ik iedere keer te kijken hoever ik kan gaan. Zoals de trouwe lezers weten, is dat een paar weken geleden helaas mis gegaan nadat ik sinds de feestdagen voorzichtig aan weer producten ben gaan toevoegen aan mijn menu. Maar dit weekend was weer zo’n moment dat ik al een week geen klachten had en toch lekker de verjaardag mee wilde vieren. Het zal er altijd op neer komen dat ik suiker, witmeel en andere geraffineerde producten moet laten staan. No problem. En dat ik slechts heel af en toe kan genieten van een wijntje of een stukje verantwoord brood met gist moet ik op de koop toe nemen. Alleen blijft het bij mij niet bij heel af en toe of één stukje of één glas, in mijn enthousiasme over de gewonnen strijd tegen candia, schenk ik al gauw een extra glaasje in. Dat is dus nog een verbeterpuntje. Als het me nou lukt om het bij één wijntje en één stukje brood te houden, dan heb ik de candida voor altijd onder controle en word ik net als mijn oma fluitend 93, hoop ik.

Volg Grapefoodie via deze blog, twitter, facebook en periscope, daar komen regelmatig lekkere recepten voorbij waarbij de tafelgenoten ook hun vingers aflikken.

Heb je vragen over candida, stel ze!