De worstelingen van een voedingsdeskundige

Als voedingsdeskundige word je geacht alles te weten over voeding natuurlijk. En ook dat je het allemaal perfect op orde hebt binnen de muren van je eigen huis. Dat iedereen in jouw huis knagend van een wortel geniet tijdens een bordspel en dat er om selderijstengels wordt gevochten na een intensieve fietstocht door de duinen.

Sorry mensen, niets is minder waar. Mijn zoontje heeft een hardnekkige voetschimmel. Wat, candida?! Ahum, ja, candida. Mijn vriend heeft iedere avond de kruimels van stroopwafels (tenminste, dat denk ik, misschien zijn het wel de laatste resten van een Zaans Huisje of een Mariakaakje) of resten van Tony Chocolony in de baard hangen, terwijl hij met zijn tanden het dopje van een bierfles de lucht in katapulteert. Dus.

Niet dat dit de reactie is op een voedingsnazi die de hele dag roept wat de effecten zijn van suiker, witmeel, alcohol en E-nummers. Helemaal niet . Iedereen moet zelf weten wat het naar binnen werkt. Ik ga daar niet nog eens in mijn vrije tijd een punt van maken, dat doe ik overdag wel als ik aan het werk ben.

Maar het steekt wel dat juist mijn zoontje zo’n last heeft van voetschimmel. Het erge is dat ik precies weet hoe het komt en wat ik moet doen om het te helen, maar dat betekent voor hem een Spartaans dieet, luttele supplementen en druppelen met prikkende olietjes. Dat.Wil. Hij.Dus.Niet. En dat begrijp ik. Op sociaal vlak is het voor een negenjarige niet meer te doen om suiker- en glutenvrij door het leven te gaan, mits hij daar een anafylactische shock van krijgt. Partijtjes, traktaties, snoep-na-de-wedstrijd-van-super-lieve-attente-ouders en zo kan ik nog wel even doorgaan. Hij wil er gewoon bij horen. En gelijk heeft hij. Niemand wil op die leeftijd de uitzondering zijn, dat geeft alleen maar stress, bij hem in ieder geval wel. En dat is helemaal erg.

Dus ik zoek een middenweg. Thuis geen suiker, soms (in geval van traktaties) suikervrije snoepjes mee naar school of voetbal en dan laat ik de keuze aan hem. En op feestjes en partijtjes doet hij gewoon mee met de rest. Net als de schimmel op zijn teentje, want die hangt ook de slingers op van vreugde. Al het suiker, doet de boel welig tieren.

De komende maanden moet ik zwijgend en (schimmelvrije) tenenkrommend toezien hoe hij met acht plastic tassen snoep thuis komt van Sint Maarten, met de snelheid van het geluid een chocoladeletter naar binnen werkt en de kerstkransen uit de boom pikt (die zijn van plastic, maar dat weet hij nog niet). En hoezeer ik ook zie dat hij schimmelvrij en met een in balans zijnde darmflora door het leven gaat, ik zie ook graag een blij en ontspannen ventje. En dat is hij sinds hij niet meer zo streng op dieet hoeft.

Ik blijf gewoon lekker wortel (cake) knagen en selderijstengels juicen. Want goed voorbeeld doet goed volgen en op een dag weet iedereen hier in huis hoe je van klachtjes af kunt komen met de juiste voeding. Wil jij ook van je schimmelteen af komen? Meld je dan aan voor mijn online programma waarbij je in zes weken tijd leert hoe je van de candida af komt. http://grapefoodie-academy.com/vrij-van-candida/